Postoji više tipova košnica, ali sve se mogu svrstati u dve grupe:
- Košnice sa nepokretnim saćem i
- Košnice sa pokretnim saćem.
Košnice sa nepokretnim saćem su vrškare ili pletare, predstavljaju najprimitivniji tip košnica, koje su u savremenom pčelarenju sve manje zastupljene i jedino se koriste za prihvatanje i prirodnu proizvodnju rojeva.
Košnice sa pokretnim saćem su: AŽ, pološke i nastavljače.
AŽ ili lisnjače. Košnicu lisnjaču konstruisao je nemački učitelj Alberti 1873. godine, a 1907. godine na prostor bivše Jugoslavije preneo ju je slovenački pčelar A. Žnideršič, pa na ovom prostoru lisnjače još nazivaju i Alberti-Žnideršičev panj ili, skraćeno, AŽ košnice.
Pološke. Pološke su mnogo bolje od vrškara, jer imaju pokretno saće, ali su lošije od nastavljača jer im se korisni prostor može ograničeno modifikovati, a osim toga ne poseduju odvojeno plodište i medište.
Nukleusi. Predstavljaju male košnice, veličine oko jedne četvrtine dimenzija normalne košnice. Postoji više tipova nukleusa, među kojima nema bitnijih razlika.
Nastavljače. Postoji više tipova ovih košnica, ali najčešće se primenjuju Dadan-Blatove, Langstrot-Rutove i Fararove košnice.